این نوشتار، به مقایسه ای جالب میان بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار خرداد ماه ۹۱ با نمایندگان مجلس و دیدار شهریور ماه ۹۱ با هیئت دولت انجام داده که نکات مهمی از آن برداشت می شود. آن چنان که از فرمایشات رهبر انقلاب پیداست، سلامت، تقوا، احساس تکلیف، اخلاص و سخت کوشی، تعامل صحیح با دولت، پرهیز از بردن آبروی افراد و رفتارهای خلاف شأنی نظیر صدا در آوردن؛ عمده انتظارات رهبر معظم انقلاب از مجلس نشینان را تشکیل می دهد که با سخنان استراتژیک ایشان در دیدار باهیئت دولت فاصله ای طولانی دارد.

به گزارش پايگاه تحليلي تبييني رئيس جمهور ما، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر خود با هیئت دولت، سخنانی مهم و راهبردی را با توجه به حضور دولت در سال پایان خود ابراز داشتند. ایشان البته خرداد ماه امسال نیز دیداری با نمایندگان مجلس نهم داشتند. خبرنگار انسان کامل به منظور تببین بهتر فرمایشات رهبر معظم انقلاب و مشخص شدن میزان رضایتمندی و همچنین توقع رهبری از قوا، به مقایسه فرمایشات ایشان در این دو دیدار مهم پرداخته است.

در مطلب پیش رو علاوه بر مقایسه موضوعات مشترکی که در هر دو دیدار از سوی رهبری ابراز شده، به این نکته نیز توجه شده است که رهبری به تناسب مخاطبین و مستمعین خود، چه سخنانی را با چه درجه ای از اهمیت ابراز داشتند که نتایج بسیار جالبی در پی داشته است.

1-1- مجلس (مطلع سخن): تقوا، اخلاص در نیت و احساس تکلیف داشته باشید

رهبر معظم انقلاب توصیه های خود به مجلس را اینگونه آغاز کردند:

«یک نکته‌ى اساسى در اینجا وجود دارد که همه‌ى ما باید به آن توجه کنیم – بنده بیشتر از شما به توجه به این نکته احتیاج دارم؛ همه‌ى شما هم به اقتضاى مسئولیت، احتیاج دارید – و آن، احساس تکلیف است؛ اخلاص نیت و عمل براى خداست. این اگر شد، همه‌ى مشکلات حل خواهد شد، همه‌ى راهها گشاده خواهد شد؛ این اگر شد، رحمت الهى و کمک الهى شامل حال خواهد شد؛ «ان تتّقوا الله یجعل لکم فرقانا». همین آیاتى که الان تلاوت کردند – این اگر شد، توهّم غلطِ انهزام در مقابل دشمن و تسلط دشمن از بین خواهد رفت.

اگر ما از پول بگذریم، از تمتعات و هوسهاى بى‌مورد و حرام بگذریم، کار تاجرانه کرده‌ایم و سود برده‌ایم؛ چون خداى متعال به خاطر این گذشت، آنچنان پاداشى به ما خواهد داد که همه‌ى آنچه که ممکن بود در این تمتعات به دست بیاوریم، در مقابل آن، صفر و زیر صفر است؛ هیچ است. کار براى خدا اینجورى است. به نظر من این، اساس قضایاى ماست.

من و شما – بنده بیشتر از شما – محتاجیم به این که نیتمان را، دلمان را، هدفمان را بیش از پیش خدائى کنیم. اگر این شد، مشکلات حل خواهد شد؛ اگر این شد، ما پیش خواهیم رفت؛ اگر این شد، دشمن از غلبه‌ى بر ما ناامید خواهد شد. هدف باید این باشد: براى خدا کار کنیم. بسیارى از اشکالاتى که امروز به ما میگیرند – که خیلى‌اش هم بر ما وارد است – اگر چنانچه این نیت را، این جهتگیرى را درست کردیم، این اشکالات به خودى‌خود برطرف خواهد شد. »

1-2- دولت (مطلع سخن): تشکر از خدمات دولت

حضرت آیت الله خامنه ای ضمن گرامی داشت یاد و خاطره شهیدان رجایی و باهنر که دکتر احمدی نژاد همواره به آنان تشبه جوییده است، بدون تاکید بر لزوم توجه به تقوا، اخلاص در نیت، و احساس تکلیف در دولت مردان که معنای خاص خود را دارد، در سخنان آغازین خود فرمودند:

«این مناسبت فرصتى است براى ما که از خدماتى که در قوه‌‌ى مجریه انجام میگیرد، تشکر کنیم؛ چه آنچه که مدیران ارشد دستگاه‌‌ها انجام می دهند، و چه آنچه که بدنه‌‌ى دستگاه‌‌ها تا ذیل تلاش می کنند. خوشبختانه امروز یک تلاش جمعى وجود دارد. این فرصت هفته‌‌ى دولت، فرصت تشکر از اینها را هم به ما می دهد.»

2-1 ـ مجلس (سخت کوشی): مقید باشید به حضور در مجلس! کمسیون ها را جدی بگیرید! حضور هم باید مفید باشد!

عدم حضور نمایندگان در جلسات علنی و همچنین کمسیون های تخصصی، خودداری از شرکت در رای گیری و سنگین آمدند فشردن انگشت روی شاسی هایی که چند سانتی متری با دست نمایندگان فاصله دارد، نکته دیگری بود که مورد انتقاد رهبر انقلاب قرار گرفت:

«حضور مفید در محیط کار؛ این جزو علامت حَیَویت است. البته اینهائى که من عرض میکنم، توقعات از مجموعه‌ى مجلس است؛ منتها مجموعه‌ى مجلس، متکى به افراد است. شخص شما اگر چنانچه در وقت کار مجلس یا در صحن علنى مجلس یا در کمیسیون حضور نداشته باشید، درست است که شما میگوئید من یک دویست و نودم هستم، اما خود این تأثیر خواهد گذاشت؛ هم به قدر وزن شخصى شما، هم به عنوان تأثیر روى دیگران. یعنى شما که حضور پیدا نکردید، حضور پیدا نکردن در مجلس به همین اندازه آسان میشود؛ دیگرى هم که تا حالا مقید بود حضور پیدا کند، او هم حضور پیدا نمیکند. این از جمله‌ى گرفتارى‌هاى مجلس است؛ شما سعى کنید در مجلس نهم واقعاً این گرفتارى را برطرف کنید. پس حضور مفید در محیط کار، جزو علامت حَیَویت است.

از این کمیسیونها نباید غفلت کرد؛ این کمیسیونها مهم است؛ اینها اتاقهاى فکرند براى پخته کردن مسائل در صحن مجلس؛ بعد هم تصمیم‌گیرى در صحن مجلس، یعنى تصمیم‌گیرى براى سرنوشت کشور، نه فقط براى چهار سال. گاهى شما یک قانونى میگذارید، این قانون بیست سال در کشور اثرگذار است؛ یک خطى را معین می کند.»

2-2 ـ دولت (سخت کوشی): شما مشهورید به سخت کوشی، خدا می بیند زحمات شما را

«شما به پرکاری مشهور هستید. همین ویژگی را باجدیت و تا لحظات آخر فرصت خدمت به مردم و کشور حفظ کنید.

بدانید هر قدمى که برمیدارید، هر ذره‌‌ى کارى که انجام میدهید، هر دلسوزى‌‌اى که میکنید، هر تلاشى که میکنید، پیش خداى متعال محفوظ است؛ حالا منِ شخصى یا منِ نوعى بدانم یا ندانم، تشکر بکنم یا نکنم. آنچه که شما از حسنه و خیر و با نیتِ خوب انجام میدهید، پیش پروردگار عالم محفوظ است. قرآن میفرماید: «انّ الله شاکر علیم»؛ خداى متعال، هم شکرگزار است، هم آگاه است. حالا ممکن است امثال بنده ندانیم شما مثلاً چقدر در آن وقت اضافىِ بیش از وظیفه‌‌ى کارى‌‌‌‌تان، در دفتر یا در مرکز کارى نشستید، صرف وقت کردید، اعصاب گذاشتید و مایه گذاشتید؛ طبعاً وقتى ندانستیم، تشکر هم نمیکنیم؛ اما لحظه‌‌‌‌لحظه‌‌ها از دید کرام‌‌الکاتبین و ضبطکنندگان حوادث – که «انّا کنّا نستنسخ»؛ خداى متعال همه‌‌ى کارهاى ما را استنساخ میکند، یعنى دانه‌‌دانه‌‌اش و ذره‌‌ذره‌‌اش نسخه‌‌بردارى میشود – مخفى و پنهان نخواهد بود.»

3-1 ـ مجلس (تشریح بدیهیات ادب): وقتی نماینده دولت یا یک مخالف حرف می زند، از خودتان صدا در نیاورید! این خیلی چیز بدی است!

دودو کردن نمایندگان مجلس در جریان سخنرانی رئیس جمهور در حمایت از وزیر پیشنهادی ورزش، یکی از زشت ترین پدیده های تاریخ سیاسی پس از انقلاب را رقم زد که ناراحتی شدید رهبر انقلاب را در پی داشت، به گونه ای ایشان ضمن تذکر جدی به رئیس و جمعی از نمایندگان، این اقدام را رذالت توصیف کردند. در دیدار ایشان با نمایندگان نیز، بخش مهمی از وقت سخنرانی ولی امر مسلمین جهان به تشریح ابتدایی ترین اصول ادب و حمکت اختصاص یافت که سیاستمداران سال ها قبل از ورود به مجلس و حضور در عالی ترین سطح سیاسی کشور، باید آن را آموخته باشند!

«من قبلاً به برخى از نمایندگان محترم این نکته را عرض کرده‌ام، حالا هم چون همه‌ى شما تشریف دارید، به شما هم میگویم: مجلس جاى گفتگوى حکیمانه و خردمندانه است. شما یک حرفى میزنید، استدلالى دارید، استدلالتان را ذکر میکنید؛ بعد نفر بعدى مى‌آید، میگوید به این دلیل، حرف ایشان غلط است، استدلالشان غلط است؛ بالاخره مجموعه هم یا به این رأى میدهد یا به آن رأى میدهد؛ این درست. اگر چنانچه وقتى شما دارید حرف میزنید، دیگرى مثلاً شروع کند به دست زدن یا هیاهو کردن، براى اینکه صداى شما به گوش آن مستمع نرسد، این کار، کار حکیمانه است؟ کار خردمندانه است؟ این عادت باید در مجلس ریشه‌کن شود که وقتى یک نماینده‌اى دارد حرف میزند، یا یک وزیرى، یک مسئول دولتى‌اى دارد حرف میزند، از یک گوشه‌ى مجلس چهار نفر شروع کنند یک صدائى در آوردن! این خیلى چیز بدى است. متأسفانه در مجلس هشتم این بود؛ من نمیدانم حالا در مجلس هفتم هم بود یا نه. من اوّلى که با این قضیه برخورد کردم، حیرت کردم: مگر چنین چیزى ممکن است؟ دیدیم بله، هم ممکن است، هم واقع است! در مجلس اتفاق افتاده. مجلس جاى این حرفها نیست. بله، در اجتماعات عمومى، مردم عامى ممکن است از این کارها بکنند؛ یکى مى‌آید حرف میزند، دیگرى صدائى در مى‌آورد. در تاریخ، همیشه هم از این کارها بوده. در قرآن هست که: «و هم ینهون عنه و ینئون عنه»؛ وقتى پیغمبر حرف میزد، یک عده‌اى نمیگذاشتند صدا به گوش دیگران برسد؛ هیاهو میکردند. اما این باب جمهورى اسلامى نیست؛ آن هم در مجلس شوراى اسلامى. مجلس شوراى اسلامى جاى حرف است. طرف کاملاً حرفش را بزند، تمام کند؛ بعد اگر حرفش غلط است، غیرمنطقى است، جنابعالى وارد شوید، استدلال کنید، بگوئید نخیر، این حرف آقا هیچ منطقى ندارد، هیچ مبنائى ندارد؛ ردش کنید. این کار اشکال ندارد.»

3-2ـ دولت (راهبردی ترین نیاز نظام): اقتصاد مقاومتی را با جدیت پیگیری کنید

وقت ارزشمند رهبر معظم انقلاب در دیدار با هیئت دولت، به جای بیان تذکرات پیش پا افتاده، صرف تشریح اصلی ترین راهبرد نظام شد و ایشان ماموریت اقتصاد مقاومتی را به دولت محول کردند، در حالی که انتظارات و توقعاتشان از مجلس، فعلا در حد لزومت سلامت، خود نظارتی و … باقی مانده است.

«اینکه ما «اقتصاد مقاومتى» را مطرح کردیم، خب، خود اقتصاد مقاومتى شرائطى دارد، ارکانى دارد؛ یکى از بخشهایش همین تکیه‌‌ى به مردم است؛ همین سیاستهاى اصل ۴۴ با تأکید و اهتمام و دقت و وسواسِ هرچه بیشتر باید دنبال شود؛ این جزو کارهاى اساسى شماست. در بعضى از موارد، من از خود مسئولین کشور میشنوم که بخش خصوصى به خاطر کم‌‌توانى‌‌اش جلو نمى‌‌آید. خب، باید فکرى بکنید براى اینکه به بخش خصوصى توانبخشى بشود؛ حالا از طریق بانکهاست، از طریق قوانین لازم و مقرراتِ لازم است؛ از هر طریقى که لازم است، کارى کنید که بخش خصوصى، بخش مردمى، فعال شود. بالاخره اقتصاد مقاومتى معنایش این است که ما یک اقتصادى داشته باشیم که هم روند رو به رشد اقتصادى در کشور محفوظ بماند، هم آسیب‌‌پذیرى‌‌اش کاهش پیدا کند…

آنچه که به نظر من مهم است، این است که براى قشرهاى ضعیف، مشکلات اقتصادى‌‌اى وجود دارد؛ این را باید برطرف کنید. حالا بخشى از این مشکلات، ناشى از تورم است. ما در کشور کمبود کالا نداریم؛ خوشبختانه کالاهاى گوناگونِ مورد نیاز مردم در کشور فراوان یافت میشود؛ لیکن مسئله‌‌ى گرانى و کاهش قدرت خرید وجود دارد؛ این را باید علاج کنید؛ این به عهده‌‌ى بخشهاى مختلف اقتصادى است؛ یعنى هم بخشهاى ستادىِ اقتصادى، هم بخشهاى عملیاتىِ اقتصادى – مثل وزارت صنعت و معدن و تجارت، وزارت جهاد کشاورزى، بخشهاى دیگر – که باید به طور جد ان‌‌شاءالله این را دنبال کنند.»

4-1ـ مجلس (تعامل با قوا): به دولت نپرید!

«بعضى تصور می کنند، بعضى هم این را هى توى رسانه‌ها مطرح می کنند؛ خیال می کنند مظهر استقلال از دولت، پریدن به دولت است. اینجورى نیست. بحث این دولت و آن دولت نیست؛ در همه‌ى دوره‌ها، توى این چند سال – میدانید دولتهاى مختلفى بودند – بنده همیشه همین را تذکر دادم. استقلال از دولت معنایش این نیست که آدم باید دائم با دلیل و بى‌دلیل، هى بپرد به دولت؛ به این کارش، به آن کارش؛ کارهائى که اصلاً لزومى ندارد انسان اعتراض کند. خب، یک قانونى بگذارید برخلاف آن جهتى که او دارد حرکت میکند. به هر حال اینها چیزهاى لازمى است.»

4-2ـ دولت (تعامل با قوا)

رهبر معظم انقلاب اگرچه در دیدار خود با مجلس نشینان، از تعبیر “پریدن به دولت” استفاده کرده و مجلس را به تعامل بهتر با دولت توصیه کردند، با این وجود در دیدار با هیئت دولت، ایشان هیچ سخنی از لزوم تعامل دولت با مجلس به میان نیاورده و توصیه ای در این زمینه نداشتند، که می توان از این اقدام اینگونه برداشت کرد که رهبری تا حدود زیادی از نحوه تعامل دولت با مجلس راضی است؛ به گونه ای که نیازی به توصیه و تذکر و تشر نیست!

5-1ـ مجلس (مفاسد اقتصادی): توصیه به حفظ سلامت سیاسی، اخلاقی و اقتصادی

«مسئله‌ى سالم بودن هم مهم است؛ باید هم زنده باشد، هم سالم. سالم بودن هم از جهات مختلف است؛ سلامت سیاسى، سلامت اخلاقى، سلامت مالى؛ اینها مسائلى است که به یک یک دوستان عزیزمان، نمایندگان محترم ارتباط پیدا می کند. اگر چنانچه در مجلس گرایشى پیدا شود – البته اینجور گرایشها قاعدتاً گرایشهاى کوچک خواهد بود؛ گرایشهاى عمومى و کلى نخواهد بود – که با بعضى از اصول انقلاب منافات داشته باشد، این عدم سلامت است. یا اگر چنانچه دغدغه‌ى وظیفه در مجلس گم شد، این عدم سلامت است. اگر چنانچه در مورد مسائل مالى بى‌مبالاتى حاکم شد – پول گرفتن، پول دادن، مرتبط شدن، واسطه شدن؛ از این حرفهائى که خیلى جاها هست – این عدم سلامت است؛ این چیز مهمى است. خرج‌تراشى‌هاى بیخود براى مجلس، عدم سلامت است. دیروز ما با جناب آقاى لاریجانى در این زمینه مفصل صحبت کردیم. واقعاً باید یکى از کارهائى که مجلس میکند، این باشد: الگو بشوید براى دستگاه‌هاى مختلف دیگر در کم کردن هزینه‌ها؛ هزینه‌هاى سفرهاى احیاناً بى‌مورد، هزینه‌هاى گوناگون شخصى نمایندگان؛ که البته بخش مهمى از این کار، مربوط به هیئت رئیسه‌ى محترم مجلس است، که باید مراقبت کنند.»

5-2ـ دولت (مفاسد اقتصادی): تأیید ساده زیستی مسئولان دولت، تاکید بر ادامه روند دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی

رهبر معظم انقلاب ضمن تاکید بر زنده شدن ارزش فراموش شده ساده زیستی توسط دولت نهم و دهم، با اطمینان خاطر نسبت به سلامت، اقتصادی، سیاسی و اخلاقی کابینه نه تنها لزومی به توصیه در این زمینه ها ندیدند بلکه پشتیبانی خود را از اراده دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی اعلام کردند:

«باید با چشمهاى تیزبین، ریزبین و دوربین مراقبت کنید که کسانى نیایند به عنوان ایجاد اشتغال و ایجاد کار و کارآفرینى تسهیلات بانکى بگیرند، اما کارآفرینىِ واقعى انجام نگیرد. این را باید مراقبت کنید؛ هم شما مراقبت کنید، هم قوه‌‌ى قضائیه مراقبت کند. »

6-1ـ مجلس (اخلاق): از تعرض به آبروی افراد به شدت پرهیز کنید

«یکى از چیزهائى که در مجلس واقعاً نشانه‌ى سلامت است، پرهیز از تعرض به آبروى این و آن است. خب، یک منبرى در اختیار شماست؛ این منبر، منبر عمومى است. شما وقتى حرف میزنید، پشت یک بلندگوى ملى دارید حرف میزنید؛ به گوش همه میرسد. اگر در این فرمایشاتى که شما در مجلس میفرمائید، مطلبى باشد که تعرض به آبروى کسى باشد، متهم کردن یک کسى باشد – ولو به نظر شما گناهکار است، لیکن گناهش ثابت نشده – یا تعرض به یک امرى باشد که ولو اصلاً واقع هم باشد، وظیفه‌ى من و شما نیست به آن بپردازیم؛ مثلاً مسائل خصوصى افراد. چرا باید در مجلس، در پشت بلندگوى مجلس، اسمى از این چیزها آورده شود؟ از اینها باید بشدت پرهیز کرد. اگر از اینها پرهیز شد، نشانه‌ى سلامت است.»

6-2ـ دولت (اخلاق): انتقاد مجدد رهبر انقلاب از حملات رسانه ها به خصوص سایت ها علیه دولت

سوء استفاده از آزادی بیان توسط رسانه ها به خصوص سایت های اینترنتی تا کنون چندین بار انتقاد رهبر معظم انقلاب را برانگیخته است. با این وجود سکوت دولت در برابر توهین های بی سابقه ای نظیر، بابی گری، بهایی گری، بزرگترین خطر تاریخ اسلام و … مورد عنایت رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است. در حقیقت از آنجایی که آبروی هیچ کس از جانب دولت به خطر نیفتاده است، رهبر معظم انقلاب نیز نه تنها تذکری به دولت در این خصوص نمی دهند بلکه دولت را به برخورد با سوء استفاده کنندگان از آزادی توصیه می کنند:

«امروز با گسترش مراکز و پایگاه‌‌هاى اطلاع‌‌رسانى و خبرى و اینترنتى، حرف از هر زبانى، از هر حنجره‌‌اى در بیاید، به گوش همه میرسد. خیلى‌‌ها هم رعایت نمیکنند. آن کسانى که مسئولند، چه در دولت، چه در بیرون دولت، باید خیلى اهتمام بورزند به این که این آزادى‌‌اى که نظام اسلامى به بیان حقائق داده، در جهت درستى به کار بیفتد؛ در جهت ایجاد نشاط کار، امید، همدلى و همبستگى.»

اختصاصی های دیدار با دولت:

7ـ دولت (حمایت گفتمانی): زنده شدن ارزش های انقلاب، ساده زیستی، ارتباط گسترده با مردم، افتخار به انقلابیگرى و …

در سخنان رهبر معظم انقلاب با نمایندگان مجلس هیچ نشانی از حمایت گفتمانی وجود ندارد. همچنین از نمایندگان مجلس به خاطر داشتن ویژگی هایی نظیر زنده شدن ارزش های انقلاب، ساده زیستی، ارتباط گسترده با مردم، افتخار به انقلابیگرى و … تقدیری صورت نمی گیرد.

با این وجود رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار خود را دولتمردان، برای هشتمین بار، مهر تاییدی بر گفتمان دولت زده و مدال افتخار زنده شدن آرمانهای انقلاب را به گردن رئیس جمهور آویختند:

« یک بخش دیگر از این نقاط قوّتى که به نظر من روى آن باید تکیه کرد، مسئله‌‌ى برجسته شدن ارزشهاى انقلاب است. در این سالهائى که دولت نهم و دولت دهم بر سر کار بودند تا امروز، گفتمان انقلاب و ارزشهاى‌‌انقلاب و چیزهائى که امام به آن توصیه میکردند و ما آنها را از انقلاب آموختیم، خوشبختانه کاملاً برجسته شده: مسئله‌‌ى ساده‌‌زیستى مسئولان، استکبارستیزى، افتخار به انقلابیگرى. یک دوره‌‌اى بر ما گذشت که اسم انقلاب و انقلابیگرى و اینها به انزوا افتاده بود؛ سعى میکردند به عنوان یک ارزش منفى یا ضد ارزش، از این چیزها یاد کنند؛ مقاله مینوشتند، حرف میزدند، گفته میشد. امروز خوشبختانه اینجور نیست، درست بعکس است؛ گرایش عمومى مردم و مسئولان کشور به حرکت انقلابى، جهتگیرى انقلابى، ارزشهاى انقلابى و مبانى انقلاب است. این را توجه داشته باشید که یکى از عوامل گرایش مردم به دولت، همینهاست؛ یعنى مردم به این ارزشها اهمیت میدهند. مسئله‌‌ى دعوت به عدالت، مسئله‌‌ى ساده‌‌زیستى، دور بودن مسئولان از تجمل؛ اینها خیلى چیزهاى مهمى است.»

8 ـ دولت (دشمنی با دولت): زنده شدن شعارها عامل دشمنی ها به خصوص در ۲-۳ سال اخیر است

طی دو سال گذشته، رئیس جمهور و دولت دهم با فشارهای فزاینده ای مواجه بوده اند که به هیچ وجه با سال های دولت نهم قابل مقایسه نیست. با این وجود مجلس شورای اسلامی هرگز حتی درصدی از این فشار ها را متحمل نشده است به گونه ای که تسامحا می توان گفت مجلس اساسا با هیچ دشمنی روبرو نیست!

در شرایطی که برخی مدعی هستند، دولت دهم از ارزشها عدول کرده است، رهبر معظم انقلاب به صراحت پیشرفت های دولت و زنده شدن ارزش های انقلاب را ریشه اصلی خصومت ها به خصوص در ۲-۳ سال اخیر می دانند:

«خب، هر بیننده‌‌اى احساس میکند و مى‌‌بیند که تلاش دشمنان در مقابله‌‌ى با جمهورى اسلامى در این سالهاى اخیر، بخصوص در همین شش هفت سال گذشته و بخصوص در این دو سه سال اخیر، بیشتر شده. به نظر من دو سه عامل تأثیر دارد که ما اگر بدانیم انگیزه‌‌هاى دشمن از کجا ناشى می شود، تکلیف خود را در برنامه‌‌ریزى‌‌هامان بهتر میفهمیم. به نظر من یکى از علل این دشمنى‌‌ها، همین پیشرفتهاى شماست؛ یعنى میخواهند این پیشرفتها کند شود. جمهورى اسلامى با داعیه‌‌ى اسلام‌‌خواهى، با داعیه‌‌ى مردم‌‌سالارى اسلامى، با داعیه‌‌ى رد و نفى مستدل لیبرال دموکراسى، براى تشکیلات استکبارى دنیا یک خطرى است. هرچه شما بیشتر پیشرفت کنید، این خطر براى آنها بیشتر خواهد شد. می خواهند جلوى این را بگیرند.

عامل دوم این دشمنى‌‌ها، زنده شدن شعارهاى انقلاب است. وقتى شعارهاى انقلاب کمرنگ شود، پنهان شود، آنها طبعاً بیشتر خوششان مى‌‌آید و چهره‌‌ى همراه‌‌ترى میگیرند؛ هرچه شما شعارهاى انقلاب را پررنگ‌‌تر کنید، آنها چهره‌‌شان عبوس‌‌تر و خصمانه‌‌تر میشود؛ این چیزِ طبیعى است.»

9 ـ دولت (نقاط ضعف و قوت): نقاط قوت شما بر نقاط ضعف ترجیح دارد

«من اینجا نمیخواهم تحلیل کنم. قطعاً یک ضعفهائى وجود دارد؛ آن ضعفها را انسان با خود مدیران در میان میگذارد. هیچ لزومى ندارد که کسانى که دستى به میکروفن و به منبر و به اینها دارند، بنا کنند ضعفها را شمارش کردن؛ چون بیان ضعفها در فضاى عمومى، مشکلى را حل نمیکند. اگر ضعفى وجود دارد، باید به خود آن کسى که داراى ضعف است، این را گفت؛ اما آثار و نتائج آن ضعفها خب چرا، مشهود است؛ آنها را انسان میتواند مطرح کند…

…خب، نقاط قوّتى وجود دارد؛ ضعفهائى هم وجود دارد. در جمع‌‌بندى نقاط قوّت و نقاط ضعف، وقتى ما نگاه میکنیم، ترجیح را به نقاط قوّت میدهیم؛ لیکن این معنایش این نیست که ما ضعفها را نباید برطرف کنیم. خب، در طول این چند سال در کشور کارهاى وسیع عمرانى انجام گرفته؛ بخصوص در مناطق دوردست، در بخشهاى مختلف؛ اینها واقعاً کارهاى مهمى است؛ این یک رویکرد بسیار مهمى در حرکت دولت است. از این قضیه بگیرید، تا پیشرفتهاى چشمگیرى که در زمینه‌‌ى علم و فناورى به وجود آمده. این پیشرفتهائى که در این چند سال در زمینه‌‌ى علم و فناورى صورت گرفته، خیلى قابل توجه است

…البته گرفتارى‌‌هائى هست، ضعفهائى هست، مشکلاتى هست، که باید به آنها هم توجه کنیم؛ لیکن مجموعاً وقتى انسان نگاه میکند، حرکت کشور، حرکت رو به پیشرفتى است.»

جمع بندی

آن چنان که از فرمایشات رهبری انقلاب پیداست، سلامت، تقوا، احساس تکلیف، اخلاص و سخت کوشی، تعامل صحیح با دولت، پرهیز از بردن آبروی افراد و رفتارهای خلاف شانی نظیر صدا در آوردن عمده انتظارات رهبر معظم انقلاب از مجلس نشینان را تشکیل می دهد. در حقیقت از نظر رهبری، مجلس به اصلاحات اساسی نیاز دارد.

در مقابل، نه تنها از همان سوم تیر ۸۴ تا کنون، این مسائل پیش پا افتاده را حل کرده و طی ۷ سال گذشته شاهد چنین تذکراتی از سوی رهبری نبوده است، بلکه راهبردی ترین مسائل جمهوری اسلامی نظیر اقتصاد مقاومتی، لزوم آینده پژوهی و پیش بینی اقدامات دشمنان و حل مشکل معیشت مردم موضوع دیالوگ رهبر معظم انقلاب با دولتمردان را تشکیل می دهد.

اکنون یک پرسش بی جواب باقی مانده است. چرا چنین دولتی آماج هجوم احزاب، گروه ها و شخصیت های سیاسی قرار دارد؟ چرا قوه ای که آنقدر قد کشیده است که راهبرد های اصلی نظام بر عهده اوست، باید بیشتر از قوه ای که هنوز در گیر ابتدایی ترین مسائل است، مورد مؤاخذه قرار گیرد؟