در جریان "برنامه جامع اقدام مشترک" طرف های غربی نحوه پاسخ ایران به سوالات مطروحه در خصوص چاشنی‌های انفجاری را سنگ محکی جدی برای اثبات حسن نیت ایران و میزان تمایل مقامات ایرانی برای همکاری کامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی ارزیابی کرده بودند و بر همین اساس ایران به 7 سوالی که آژانس در این باره مطرح کرد پاسخ داد

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA ) در شامگاه چهارشنبه 11 آذر در حالی گزارش خود را منتشر نمود که با وجود تصریح بر صلح آمیز بودن پرونده هسته ای ایران از سال 2009 میلادی (برابر با 1387 هجری شمسی به بعد) اما این بار برخلاف گذشته بدون ذکر کلمه "احتمال" بر انجام فعالیت های مربوط به توسعه وسیله انفجاری هسته ای از سوی ایران تاکید می نماید.

در فصل "E.1. ساختار مدیریت برنامه" بند24 آمده است که : آژانس، ارزیابی کرد که قبل از پایان سال 2003 میلادی (برابر با 1381 هجری شمسی) ، یک ساختار سازمانی در ایران وجود داشته که برای هماهنگی طیفی از فعالیت های مربوط به توسعه وسیله انفجاری هسته ای مناسب بوده است. گرچه برخی از فعالیت ها بعد از سال 2003 انجام گرفت اما این فعالیت ها بخشی از تلاش های هماهنگ نبوده است.

موضوع "مطالعات مرتبط با چاشنی انفجاری بریج وایر (EBW) با ولتاژ بالا" موضوعی است که از سال 2004 از سوی آمریکا براساس مدارک موجود در یک لپ تاپ کشف شده(!) طرح و سپس در اختیار آژانس قرار داده شد که همین امر سبب گردید این ادعا هر ساله در گزارش آژانس با قید "احتمال کاربرد نظامی" گنجانده شود.

به عنوان نمونه در گزارش یوکیا آمانو مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی که در خرداد 1390 منتشر شد در سرفصل "G. ابعاد نظامی احتمالی " آمده است : مطالعات مرتبط با چاشنی انفجاری بریج وایر (EBW) بخصوص زمانی که همزمانی در سطح بالا را ضروری می سازد: این مطالعات دارای ابعاد نظامی احتمالی هسته ای با استفاده از چاشنی های EBW است.

مسئولین امر در این دولت و دولت های گذشته همواره در راستای اثبات حسن نیت خود ضمن پاسخ به سوالات آژانس، گام‌های عملی نیز از جمله ارائه دسترسی های لازم به بازرسان آژانس در موضوع مطالعات مرتبط با چاشنی انفجاری دادند تا شاید دیگر آژانس با این موضوع فنی، سیاسی برخورد نکند.

در جریان "برنامه جامع اقدام مشترک" طرف های غربی نحوه پاسخ ایران به سوالات مطروحه در خصوص چاشنی‌های انفجاری را سنگ محکی جدی برای اثبات حسن نیت ایران و میزان تمایل مقامات ایرانی برای همکاری کامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی ارزیابی کرده بودند و بر همین اساس ایران به 7 سوالی که آژانس در این باره مطرح کرد پاسخ داده و طبق تفاهم صورت گرفته بین یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران قرار بود آژانس موضوع را خاتمه یافته تلقی کنند، اما این اتفاق رخ نداد.

علی اکبر صالحی در مردادماه 1393 گفت: درباره EBW قبلاً بیشتر از دو تا سه سؤال مطرح نبود، اما ناگهان تبدیل به 60 سؤال شد که ما اعتراض کردیم. انتظار داریم آژانس به شکل غیر جانبدارانه و حرفه‌ای کارش را پیش ببرد و ما نیز آماده پاسخگویی هستیم، اما مدام پرسش‌ها را افزایش ندهند.

گزارش اخیر آژانس المللی انرژی اتمی، برخلاف تمام اهداف ترسیم شده ایران از همکاری با آژانس و پاسخ به پرسش های گوناگون این سازمان بوده است و آژانس بین المللی انرژی اتمی نه تنها عدم انحراف پرونده هسته ای ایران را افشا نکرده، بلکه بر ادعاهای دروغ گذشته مهر تایید زد.

باوجود تایید ضمنی سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا بر مختومه شدن پرونده PMD ایران در شورای حکام ، حال باید منتظر ماند و دید که آیا شورای حکام مهر پایانی بر پرونده هسته ای ایران می زند و یا بازهم براساس گزارش اخیر آمانو پنجره هایی را جهت بازکردن دوباره پرونده هسته ای ایران در جلسه ای که احتمالاً 24 آذر ( 15 دسامبر) خواهد بود ، تعبیه خواهند کرد؟(+)

لينک کوتاه مطلب: https://miniurl.ir/kqNYl